ISFJها چه موقع به دام استرس می‌افتند؟

زمان تقریبی برای مطالعه این مقاله: ۵ دقیقه

راهکارهای مدیریت و کنترل خشم برای تیپ شخصیتی ISFJ

شاید عجیب به نظر برسد، اما گاهی اوقات ویژگی‌های مثبت و نقاط قوت یک فرد می‌تواند تبدیل به پاشنه آشیل همان فرد شود. مثلاً تیپ شخصیتی ISFJ را در نظر بگیرید.

در حالت عادی ISFJها افرادی سخت‌کوش، وفادار و محافظه‌کار هستند. این تیپ مسئولیت‌هایش را بسیار جدی می‌گیرد و برایش مهم است که به تعهداتش پایبند بماند و به قول‌هایش وفا کند.

برای این تیپ مهم است که کارهایش را به بهترین شکل ممکن انجام دهد. به همین دلیل حواس آن‌ها کاملاً به جزئیات و ریزه‌کاری‌ها جمع است و مراقبند تا موقع انجام کار چیزی را از قلم نیندازند.

آن‌ها عاشق خانواده و نزدیکانشان هستند و با دقت مراقبند تا همه نیازهای افراد خانواده را برآورده کنند. از طرفی داشتن تفاهم و اتفاق نظر در روابط برای این تیپ بسیار مهم است.

[box type=”tip” radius=”5″]همه این موارد جزو ویژگی‌های مثبت و ارزشمند تیپ ISFJ هستند، اما با این حال وقتی این تیپ به هر دلیلی از حالت عادی خارج می‌شود و تعادلش را از دست می‌دهد همین ویژگی‌های مثبت به ضرر این تیپ عمل می‌کنند و او را آماده یک طوفان احساسی می‌کنند.

مشکل اینجاست که ISFJها گاهی اوقات ممکن است بیش از حد از خودشان کار بشکند و بیش از حد در مورد موضوعات مختلف نگران باشند و بار سنگین مسئولیت‌های مختلف (و بی‌ربط) را به دوش بکشند.

یک ISFJ ممکن است از این هم فراتر برود و کاملا چشمش را بر نیازها و احساسات شخصی خودش ببندد و از آن‌ها صرفنظر کند تا بتواند دیگران را راضی و خوشحال نگه دارد.

در چنین شرایطی ISFJها یک زندگی پر فشار و پر تنش را تجربه می‌کنند چون مدام دنبال سرویس دادن و رسیدگی به دیگران هستند و در نتیجه خودشان را از لذت زندگی در زمان حال محروم می‌کنند.

همین تنش‌ها و حرص و جوش‌ها به مرور زمان ممکن است به شکل دردهای مزمن مفصلی بروز کند و رفته رفته احتمال حملات قلبی را هم افزایش خواهد داد، بنابراین توجه به آن موضوع بسیار مهمی است و به سلامت ISFJها برمی‌گردد.

–

بهترین روش تعادل داشتن است

فرقی ندارد تیپ شخصیتی شما چیست، در هر صورت «تعادل» بهترین روش است. استفان کاوی در کتاب ارزشمند «هفت عادت مردمان موثر» در مورد اهمیت تعادل در زندگی توضیح می‌دهد.

در عادت هفتم با عنوان «اره‌تان را تیز کنید»، درباره این صحبت می‌شود که لازم است هر کدام از ما زمان‌هایی را به خلوت و تنهایی اختصاص دهیم و ببینیم کجای مسیر زندگی ایستاده‌ایم و داریم برای زندگی‌مان چه کار می‌کنیم.

استفان کاوی اسم این کار را «بازسازی دوباره خود» می‌گذارد و معتقد است با این کار ظرفیت ما برای مدیریت و مواجه شدن با چالش‌های اطرافمان افزایش می‌یابد.

البته ممکن است اجرا کردن این نکته و رسیدن به تعادل واقعی در عمل چالش‌های خودش را داشته باشد و به سادگی اتفاق نیفتد.  فقط زمانی اهمیت تعادل را در زندگی‌مان درک خواهیم کرد که سختی‌های بی‌تعادلی را تجربه کرده باشیم.

[box type=”tip” radius=”5″]خصوصا سنین میانسالی زمان مناسبی برای فرد است که نگاهی به مسیری که تاکنون رفته بیندازد و از این پس بیشتر مراقب خودش باشد و تغییراتی در این راستا در زندگی‌اش ایجاد کند.

البته در مجموع فرقی ندارد که در ابتدای راه جوانی‌تان باشید یا اینکه به تازگی وارد مرحله میانسالی شده‌اید، مهم این است که اهمیت این موضوع را درک کنید که رسیدگی بیش از اندازه به دیگران می‌تواند رفته رفته شما را خسته کند تا جایی که با خودتان و نیازهای خودتان بیگانه شوید.

در نتیجه زمانی را- هر چند کوتاه- در خلوت بگذرانید و به این فکر کنید که خودتان هم مهم هستید و باید برای خودتان هم کاری کنید. همین باعث می‌شود زندگی شادتر، سلامت‌تر و متعادل‌تری را به عنوان یک ISFJ تجربه کنید.

از طرف دیگر اگر در اطرافتان و در خانواده‌تان یک ISFJ وجود دارد، خوب است که این ویژگی‌ها را در او بشناسید و گاه و بیگاه به او کمک کنید تا زمان کوتاهی را به خودش اختصاص دهد و گاهی فقط برای خودش باشد.

او را تشویق کنید که اندکی از فشار کاری‌اش کم کند و کمی استراحت کند یا حتی کمی خوشگذرانی کند. چون معمولا به طور طبیعی به ذهن ISFJها نمی‌رسد که باید کمی هم استراحت کنند!

[divide]

امتیاز شما به این مقاله: [kkstarratings]

[divide]

مشارکت شما: آیا شما چنین تجربه‌ای داشته‌اید که در اثر کمک کردن و رسیدگی بیش از اندازه به دیگران تحت فشار و استرس قرار بگیرید؟ برای رفع این موضوع چه راهکاری به ذهنتان می‌رسد؟ لطفاً با ذکر تیپ شخصیتی‌تان نظرات خودتان را در قسمت کامنت‌های همین مقاله با ما و سایر دوستانتان به اشتراک بگذارید.

محصولات مرتبط