اشتباهات رایج افراد F و T

در مجموعه مباحثی که تحت عنوان «تیپ شخصیتی و خطای نتیجه‌گیری» مطرح کردیم، در مورد اشتباهات متداولی که کاربران MBTI نسبت به تیپ شخصیتی‌شان دارند بحث کردیم. تاکنون در مورد ترجیح کسب انر‌ژی و ترجیح دریافت اطلاعات صحبت کردیم و در این قسمت می‌خواهیم درباره خطاهای رایجِ افراد فکری (Thinking) و احساسی (Feeling) صحبت کنیم.

اگر قسمت‌های قبلی را مطالعه نکرده‌اید بهتر است اول سری به مقالاتِ قبلی بزنید تا با ذهنیت بهتری به سراغ این موضوع بیایید.

۵-بهانه‌های رایج افراد احساسی (Feeling)

این‌که من صرفاً از نظر MBTI ترجیح احساسی (F) دارم، به من این مجوز را نمی‌دهد که به سراغ بهانه‌های زیر بروم:

۱-ناتوانی در منطقی فکر کردن

دقت کنید وقتی داریم به زبان MBTI صحبت می‌کنیم، منظور ما از واژه احساسی (Feeling) با کلمهٔ «احساسی» که در گفتگوهای روزمره و عامیانه مورد استفاده قرار می‌گیرد متفاوت است.

در MBTI منظور ما از فرد احساسی کسی است که موقع تصمیم‌گیری خودش را جای دیگران می‌گذارد، یا برای احساسِ خودش و چیزی که خوشایند خودش و دیگران است اولویتِ بیشتری قائل است. اما این تعریف، اصلاً به این معنی نیست که افراد احساسی (Feeling) در MBTI، نمی‌توانند یا دوست ندارند منطقی فکر کنند!

قطعاً همه ما، فارغ از این‌که F باشیم یا T، قادر به منطقی و عقلانی فکر کردن هستیم و این مهارت قابل پرورش هم هست.

بنابراین اگر F هستید، اجازه ندارید به دیگران بگویید: «از من چه انتظاری داری؟! من F هستم و نمی‌توانم منطقی فکر کنم و تصمیم بگیرم» یا اگر F نیستید، اجازه ندارید به افراد احساسی برچسبِ غیرمنطقی بودن بزنید.

باز هم تأکید می‌کنیم که احساسی بودن در MBTI با ناتوانی در تفکر عقلانی و منطقی متفاوت است.

۲- احساساتی شدن

همه ما، کم و بیش می‌توانیم احساسات خودمان را ابراز کنیم. اگر چه ممکن است بعضی‌ها مهارت بهتری در ابرازِ به موقع و درست احساساتشان داشته باشند و همین‌طور ممکن است بعضی‌ها خودشان را نسبت به بقیه بیشتر «ابراز» کنند و بعضی کمتر.

اما به‌هرحال همه ما تا حدی از احساساتمان آگاه هستیم و می‌توانیم به موقع در مورد آن‌ها بازخورد بدهیم. اما دقت کنید F بودن به من این مجوز را نمی‌دهد که احساساتِ خودم را «بدون فکر» و در زمان نامناسب بروز دهم و بعد مدعی شوم که این ترجیح من است و نباید از من انتظاری دیگر داشته باشید!

ابراز کردن احساسات به شکل نامعقول، با ترجیح Feeling در MBTI متفاوت است.

۳- قضاوت کردنِ افرادی که شکلِ ابراز احساساتشان متفاوت است

داشتن ترجیح احساسی دلیل بر این نیست که فکر کنیم همه باید به شیوهٔ ما با احساسات و عواطفشان برخورد کنند. از نظر ترجیح تصمیم‌گیری افراد می‌توانند فکری یا احساسی باشند.

ضمن این‌که احساسی‌ها هم خودشان به دو دستهٔ احساسی درون‌ریز و احساسی برون‌ریز تقسیم می‌شوند (درست مثل بقیه ترجیحاتِ دریافت اطلاعات و تصمیم‌گیری).

ما با وقایعِ اطرافمان به شیوه‌های مختلفی برخورد می‌کنیم و نباید انتظار داشته باشیم همه، دقیقاً به شیوهٔ ما نسبت به احساسات واکنش نشان دهند.

افرادی که دچار این نتیجه‌گیری‌های اشتباه در مورد ترجیح احساسی هستند می‌توانند با در نظر گرفتن نکات زیر، ذهنیتِ درست را نسبت به این موضوع اتخاذ کنند:

موقع تصمیم‌گیری هم به احساسات و هم به منطق توجه کنید

لزومی ندارد همیشه، همه تصمیمات ما، صرفاً بر اساس شواهد و مستندات منطقی و حساب دو دو تا چهار تا گرفته شود. اما این هم صحیح نیست که ما تصمیماتمان را «بدون» توجه به حقایق و محاسباتِ منطقی، ارزیابی کنیم.

بد نیست اگر ترجیح تصمیم‌گیریِ شما احساسی (Feeling) است، قبل از تصمیم‌گیری در مورد یک موضوع با تعدادی از اطرافیانتان- خصوصاً افرادی که بی‌‌طرفی و تحلیلشان را قبول دارید- مشورت کنید تا دیدی همه جانبه نسبت به مسئله به دست بیاورید و با ذهنیتی بهتر در مورد آن تصمیم بگیرید.

 هوشمندانه ابراز احساسات کنید

مسئله این است که دیگران همیشه متوجهِ احساسات ما نمی‌شوند و حتی وقتی داریم ابراز احساسات می‌کنیم، این مسئله تضمینی برای این نیست که دیگران متوجهِ احساس واقعی ما در آن لحظه بشوند.

برای این‌که کاری کنیم دیگران احساسات ما را درک کنند، به چیزی بیشتر از ابرازِ احساساتِ صرف نیاز است. وقتی از احساساتِ خودمان «صحبت می‌کنیم» و توضیح می‌دهیم که چرا در لحظه‌ای خاص، چنین احساسی داریم، دیگران بهتر متوجه احساس ما می‌شوند.

این کار به دیگران کمک می‌کند تا در صورت لزوم بهتر بتوانند با ما همدردی کنند و احساس و نیاز واقعی ما را کاملاً درک کنند.

پس صرفاً با ابراز احساسات خالی انتظار نداشته باشید دیگران کاملاً شما را درک کنند. در مورد احساس خود و دلیل این‌که در آن لحظه چنین احساسی دارید، صحبت کنید.

بپذیرید که دیگران ممکن است به روش‌های متفاوتی، احساسات را درک و ابراز کنند

هر کدام از ما نسبت به وقایع و رویدادهای بیرونی واکنش‌های احساسی متفاوتی نشان می‌دهیم و این کاملاً طبیعی است.

قرار نیست درک همه ما از احساسات یکسان باشد و همه ما به شکلی واحد و شبیه به هم ابراز احساسات کنیم. ممکن است کسی بعد از فوت عزیزی گریه کند و ممکن است شخص دیگری این کار را نکند و این به معنی بی احساس بودن او نیست.

پذیرش این که دیگران به روش‌های مختلفی احساسات را درک و ابراز می‌کنند، به ما کمک می‌کند تا روش‌هایی متفاوت از روش خودمان را بپذیریم و در نتیجه سازگاری ما با دیگران افزایش پیدا می‌کند.

[kkstarratings]

دسترسی آسان به مجموعه مقالات «مهارت‌های ارتباطی»:

مهارت‌های ارتباطی: مقاله اول- تیپ شخصیتی و خطای نتیجه‌گیری 

مهارت‌های ارتباطی: مقاله دوم- برون‌گرایی و خطای نتیجه‌گیری 

مهارت‌های ارتباطی: مقاله سوم- ترجیح دریافت اطلاعات و خطای نتیجه گیری 

مهارت‌های ارتباطی: مقاله چهارم- اشتباهات رایج افراد F و T

مهارت‌های ارتباطی: مقاله پنجم- اشتباهات احتمالی ما در مورد فکری‌ها

مهارت‌های ارتباطی: مقاله ششم- چطور از اشتباهات افراد J و P در برابر هم اجتناب کنیم؟