مشرب ایده‌آلیست و چالش مراقبت از خود

بدون احساس شرم «نه» بگویید

از قسمت قبلی مبحثی را آغاز کردیم و در مورد اهمیتِ توجه به نیازهای خود در مورد مشرب آرمان‌گرا (NF) صحبت کردیم. اگر مقاله قبلی را نخوانده‌اید برای به دست آوردن ذهنیت دقیق‌تر، بهتر است ابتدا آن را مطالعه کنید و بعد به سراغ این مقاله بیایید:

قسمت اول مقاله

آرمان‌گراها به طور ذاتی «بخشنده- giver» هستند، اما این ویژگی نباید باعث شود به همه درخواست‌هایی که از شما می‌شود بله بگویید و خودتان را زیر انبوهی از مسئولیت‌ها و وظایف قرار دهید. روی حد و مرزهایتان تأکید کنید و بدون احساس پشیمانی خواسته‌ها و نیازهای خودتان را هم مهم بدانید.

در نتیجه زمانی که احساس کردید نمی‌توانید زیر بار یک مسئولیت یا درخواست بروید بدون رودربایستی پاسخ منفی بدهید و بدانید که خودتان هم اهمیت دارید.

اگر نتوانید این حد و مرزها را به طور شفاف مشخص کنید و نتوانید دست رد به خیلی از پیشنهادها بزنید، در آن صورت بعد از مدتی زیر کوهی از کارهایی که باید انجام دهید قرار می‌گیرید. سعی کنید خیلی راحت زیر بار مسئولیت نروید. چون در غیر این صورت به مرور زمان خسته و فرسوده می‌شوید و علاوه بر این برای خودتان هم زندگی نکرده‌اید بلکه بیشتر به منظور ارضا توقعات و خواسته‌های دیگران دویده‌اید.

نگران این نباشید که پاسخ منفی شما به یک درخواست، باعث شود دیگران از دستتان ناراحت یا عصبانی شوند. فکر نکنید مخالفت شما به معنی بی‌ادبی یا گستاخی است و باعث می‌شود تصویر شما در نظر دیگران خراب شود. پژوهشی که در دانشگاه ایالت کلمبیای آمریکا انجام شده نشان می‌دهد این تصور اشتباه است. (+)

[ -]

با آدم‌های مثبت معاشرت کنید

این درست است که یاری رساندن به دیگران جزو ویژگی‌های مهم آرمان‌گراهاست اما در عین حال یکی از نیازهای اصلی NFها این است که کسی باشد که آن‌ها را باور داشته باشند و آن‌ها را همانطور که هستند بپذیرد.

در نتیجه سعی کنید افرادی که دغدغه‌هایی مشابه شما دارند را پیدا کنید و با افرادی معاشرت کنید که روحیه حمایت‌کننده دارند و از خصوصیات مثبت شما سوءاستفاده نمی‌کنند. خصوصاً این بسیار مهم است که افرادی را پیدا کنید که بتوانند تا حدی با احساسات و عواطف شما هم‌فرکانس باشند و دغدغه‌های شما را بفهمند.

مراقب محیط‌های منفی و با حضور آدم‌های منفی باشید، چون حضور در این محیط‌ها می‌تواند اعصاب شما را مخدوش کند و شما را از نظر احساسی تهی کند.

[ -]

یک وبلاگ شخصی درست کنید

وبلاگ‌نویسی یکی از عادت‌های فوق‌العاده‌ای است که می‌توانید داشته باشید. نوشتن در مورد احساسات و افکارتان یکی از راه‌های خوبی است که می‌توانید از طریق آن تا حد زیادی تنش و استرس را از وجودتان خارج کنید و سبک‌تر شوید. البته لزوماً نیازی به اینکه وبلاگ داشته باشید نیست، می‌توانید روزانه پانزده دقیقه وقت بگذارید و در مورد علاقه‌مندی‌ها، دستاوردهای روزانه‌تان، احساسات و تنش‌هایی که تجربه کرده‌اید بنویسید. پژوهش‌ها نشان می‌دهد این کار هم برای سلامتی ذهنی شما مفید است و هم سلامت جسمانی. (+)

البته پیشنهاد ما این است که یک وبلاگ داشته باشید و مشغول نوشتن در آن شوید. وبلاگ باعث می‌شود تعهد و جدیت شما در نوشتن بیشتر شود و برای شما یک روال و عادت نویسندگی ایجاد می‌کند که خود این نظم منجر به داشتن حس خوب می‌شود. موضوعات مختلفی را می‌توانید برای نوشتن انتخاب کنید و از طرفی فرصتی دارید که به دیگران هم کمک کنید و از طریق نوشتن این نیاز را در خودتان ارضا کنید.

این کار از طرفی می‌تواند به شما اعتمادبه‌نفس بدهد چون به سهم و اندازه خودتان دارید کاری انجام می‌دهید و تغییری- هر چند کوچک- ایجاد می‌کنید.

[ -]

برای خودتان پروژه‌های شخصی تعریف کنید

NFها مایلند در کارهای خیرخواهانه و داوطلبانه شرکت کنند تا از این طریق به یاری دیگران بشتابند؛ از حضور در خیریه‌ها گرفته تا صبورانه گوش دادن به یک دوست دردمند. اما نکته مهم این است که آرمان‌گراها باید در حس نوع‌دوستی‌شان متعادل رفتار کنند و میان خیرخواهی برای دیگران و توجه به نیازهای شخصی خودشان تعادل و توازنی هوشمندانه برقرار کنند.

[box type=”tip” radius=”5″]رسیدگی به دیگران نباید باعث شود نیازهای خودتان را فراموش کنید. برای این کار یک توصیه ساده و عملی این است که برای خودتان پروژه‌های کوچک و شخصی تعریف کنید. چه بهتر که این پروژه‌ها زمینه‌ای باشد برای بروز احساسات و عواطف عمیق شما؛ کارهای مثل نقاشی کردن، نویسندگی، عکاسی، کارهای هنری دستی مثل اوریگامی یا حتی نگهداری از گل‌ها و آشپزی.

این کار باعث می‌شود بخشی از تمرکزتان را متوجه نیازهای خودتان کنید و از انرژی که دارید به نفع خودتان هم استفاده کنید. در واقع خودتان را هم بالا بکشید، به خودتان هم چیزی ببخشید.

در واقع به هر طریقی که بتوانید نوعی خروجی برای احساساتِ انباشته شده خودتان پیدا کنید مفید است.چه بهتر که این کار از طریق هنر صورت بگیرد، چون باعث می‌شود واقع‌بین‌تر، آرام‌تر و با خودتان شفاف‌تر شوید و از طرفی میزان استرس و انباشتگی احساسات شما را هم کاهش می‌دهد.

[ -]

در برابر انتقادات صبور و پذیرا باشید

آرمان‌گراها تمایل به کمال‌گرایی در کارهایشان دارند، به این معنی که معمولاً از خودشان توقع بالایی دارند. این نوع نگرش و اینکه من از خودم توقع داشته باشم در هر زمینه‌ای بهترین عملکرد ممکن را ارائه دهم به مرور زمان می‌تواند احساس ارزشمندی من را تخریب کند و باعث شود همواره در ارزیابی‌هایم نمره پایینی به خودم بدهم، چون نتوانسته‌ام به آن حد مطلوبی که در نظر داشته‌ام برسم.

[box type=”tip” radius=”5″]اگر از شما انتقادی شد، به جای آنکه ناراحت و دلخور شوید سعی کنید چیزی از آن یادبگیرید. انتقاد دیگران را فرصتی برای یادگیری تلقی کنید و از این فرصت استقبال کنید.

بعضی وقت‌ها بازخورهای منفی می‌توانند ما را متوجه موضوعی کنند که تا قبل از آن خودمان نسبت به آن غافل و بی‌توجهی بودیم. اگر هم احساس می‌کنید انتقادی که از شما شده نکته مثبتی ندارد و نمی‌تواند کمکی به شما بکند، بلافاصله آن را فراموش کنید و از ذهنتان بیرون بیندازید. فراموش نکنید هیچکس کامل نیست و البته قرار هم نیست کسی از ابتدای کار کامل باشد، مهم پیشرفت کردن است و شما هم از این قاعده مستثنی نیستید.

[ -]

از خودتان مراقبت کنید

شاید بهترین توصیه‌ که می‌توانیم به آرمان‌گراها داشته باشیم این است که برای فکر کردن در خلوت زمان بگذارید. آرمان‌گراها به طور خودکار به این فکر می‌کنند که برای تسکین استرس و احساسات منفی‌شان چه کاری می‌توانند انجام دهند. اما از طرفی زمانی که دارند به نیازهای خودشان توجه می‌کنند و در راستای برطرف کردن نیازهای خودشان گام برمی‌دارند، احساس خودخواهی می‌کنند.

[box type=”tip” radius=”5″]اما این قضیه درست مثل زمانی است که مهماندارها و خدمه پرواز به شما می‌گویند در صورتی که نیاز به ماسک اکسیژن داشتید اول ماسک خودتان را به صورت بزنید و بعد ماسک فرزندتان یا کسی که در کنار شما نشسته است را بزنید. این کار به معنی خودخواهی نیست بلکه به منظور حفظ جان افراد است. این استعاره را در ذهن داشته باشید و فراموش نکنید قبل از اینکه بخواهید به دیگران کمک کنید که حال خوبی داشته باشند اول باید از خودتان مراقبت کنید.

برای خودتان وقت صرف کنید، وقت بگذارید و به این فکر کنید که من چه می‌خواهم؟ من چه احساسی دارم؟ من چه نیازی دارم؟‌ و باید چه کار کنم تا به نیازهایم برسم؟

وقتی به خواسته‌ها و نیازهای خوتان هم توجه می‌کنید سطح شادمانی و رضایت شما از زندگی افزایش پیدا می‌کند و در وضعیت مطلوب‌تری قرار می‌گیرید. در این صورت بهتر می‌توانید آرمان و پنداره خودتان را محقق کنید و حتی اگر عمیق‌ترین نیاز شما کمک و یاری رساندن به دیگران است، این کار را بهتر و با اثربخشی و کارآیی بالاتری انجام خواهید داد.

امتیاز شما به این مقاله: [kkstarratings]

مشارکت شما:

در خصوص هر کدام از راهکارهایی که در این مقاله بیان شد چه تجربه‌ای دارید؟‌ آیا قبلاً این راهکارها را امتحان کرده‌اید؟ آیا نتیجه‌بخش بوده‌اند؟ بد نیست از تجربیات خودتان در این خصوص برای ما و سایر دوستانتان بنویسید.