برای چه کسی وقت می‌گذاری؟
جیمز کلیر می‌گوید هر چقدر بیشتر بتوانی کنترل توجهت را در دست بگیری، آینده‌ات را بیشتر تحت کنترل خواهی داشت.
مصداق‌های فراوانی می‌شود برای این صحبت پیدا کرد اما من می‌خواهم درباره صفحات، سایت‌ها یا به طور کلی اشخاصی که دنبال می‌کنیم تا احتمالاً چیزی از آن‌ها بیاموزیم حرف بزنم. این مهم است که ما توجه‌مان را معطوف چه کسی کرده‌ایم و وقت‌مان را برای چه جور مطالبی می‌گذاریم.
خود من موقع دنبال کردن افراد بسیار مراقبم که دارم انرژی و وقتم را برای چه جور آدمی، با چه سطح از مطالبی اختصاص می‌دهم. در غیر این‌صورت این‌جا هم همان شعار معروف less is more بسیار کارآمد است.
دلیل اهمیت این موضوع چیست؟ دلیل‌اش این است که برای متمایز شدن و برای فاصله گرفتن از متوسط باید برای خودمان استاندارد داشته باشیم. استانداردهایی که به بخشی از اصول‌مان تبدیل شوند، اصولی که محکم و سازش‌ناپذیرند. آدمی که استاندارد ندارد، مثل تکه پر کاهی در باد می‌ماند. بی‌جهت بودنش به کنار، این آدم برای کسی اهمیتی نخواهد داشت. آدمِ بدون استاندارد را کسی جدی نمی‌گیرد، چرا؟ چون خودش، خودش را جدی نگرفته. از کسی که خودش را جدی نمی‌گیرد چه انتظاری می‌شود داشت؟ هیچ!
چند سؤال به ذهنم می‌رسد که وقتی کسی را دنبال می‌کنیم باید هر چند وقت یکبار از خودمان بپرسیم:
۱. آیا چیزی از این شخص یاد می‌گیرم یا صرفاً این‌جا هستم که خوش بگذرانم و اوقات خوشی داشته باشم؟
۲. آیا نحوهٔ تفکر این آدم و شیوهٔ نگاه کردن او به مسائل و موضوعات برایم جذاب است یا آن‌چه در این صفحه برایم جذاب است چیز دیگری است؟
۳. آیا نحوهٔ تفکر این آدم باعث می‌شود آموخته‌ها و پیش‌فرض‌های قبلی من به چالش کشیده شود یا مطالب او صرفاً مهر تأییدی است بر هر آن‌چه تا به امروز می‌دانستم؟
۴. آیا صحبت‌ها، نوشته‌ها، و به طور کلی طرز فکر این آدم مرا بالا می‌کشد؟ قد اندیشه‌ام را بلند می‌کند یا نه؟
شما چه موارد دیگری به ذهنتان می‌رسد؟ در کامنت‌ها بنویسید.
آرسام هورداد
۲ دیدگاه
سوال من به عنوان فردی که همیشه در هرجای زندگیش به دنبال عمق و معنا و مفهوم هست اینه همیشه که آیا این فرد ارزش محبت من را دارد؟
ایا این فرد ارزش هم صحبت شدن و وقت گذروندن با من دارد ارزش اینکه عضو مهمی از زندگی من باشد من برایش چگونه هستم؟
بنظرم انسان با کسانی باید همنشین بشه که شبب پیشرفت و رشد ادم میشن و همچنین سبب شادی و نصیحت اموز و پند برای ادم باشن کسی که تو را دوست دارد به تو وفادارد دلسوز توست و درک عمیقی نسبت بهت دارد و منطقی و عاقل است.
سلام
سوال دیگری هست که من گاها از خودم می پرسم
که آیا برای فرار از کار سخت یا دنیای اطرافم به فلان صفحه سر می زنم یانه؟
حتی اگر صفحه مطالب مفیدی هم داشته باشد اما در اولویت نباشد باز هم نباید به سراغش برم
سوال دیگری که اخیرا از خودم می پرسم این هست که آیا ارتباط با آن آدم امید به زندگی و شور من را تقویت می کند یا نه؟
سوال دیگری که می پرسم از خودم این هست که این آدم کیه؟تو دنیا کی حسابش میکنن ؟چند مرده حلاجه از نظر بقیه؟چرا بقیه همچین فکری راجع بهش می کنن؟ من چکار کنم؟